دوست من بیا دشمنی نکنیم با نام ها. نام ها به معانی جان می گیرند. گفتی ایرانی ها به اسلام نیازی نداشتند٬ چون دین زرتشتیان یکتا پرستی بوده است و گفتی که٬ این فلان ها و بهمان ها و چه و چه.
...
...
...
من به آن قسمت که آداب اجتماعی هر ملتی است کاری ندارم که٬ هر قومی برخاسته از پیشینه ای ست که٬ رفتارش را چه خوب و چه بد در گذر سالها ساخته است.
طبق دریافت من! البته٬ جوهره٬ برای همه بن مایه ی واحدیست؛ که گمانم به آن انسانیت گفته باشند. همان چیزی که با آن محک می زنیم بر درست و نادرست٬ پاکی و پلیدی٬ حق و نا حق.
و اینجاست که تفاوتی نمی کند که تو مسلمانی یا زرتشتی یا هر دین و مسلک دیگری٬ یا اینکه فارسی یا عربی یا هر نژاد دیگری٬ و
هیچ جز اینکه انسانی.
دوست من بیا کلمات را بهانه اختلاف نکنیم. بیا به حق باشیم و بر مدار حق. آنوقت خواهی دید که چطور عقربه ها کم کمک هم سو خواهند شد.